2 mei 2011

Consultatiebezoekje

Vrijdag zijn mama en ik naar het consultatiebureau geweest. Ik moest zoals gewoonlijk gewogen en gemeten worden, en ook mijn hoofdomtrek werd weer gemeten. Daarna mocht ik een luiertje aan en gingen mama en ik wachten tot de arts ons naar binnen riep. In de tussentijd was ik de hele tijd naar een ander kindje aan het kijken, die was met allerlei speelgoed daar aan het spelen!
Nog een paar jaar, en dan kan ik dat ook, zei mama

Eenmaal binnen bij de arts, werden er vragen gesteld over mijn eetpatroon; papa en mama doen het perfect. Daarna mocht ik bij mama op schoot zitten, en gaf de arts mij gele en blauwe blokjes aan. Dat vond ik wel leuk, want ik wil natuurlijk alles hebben hebben hebben. Vervolgens ging de arts heel dicht bij me zitten, toen was het wel over met het leuke gedoe. Ik begon gewoon kei hard te huilen! Mama probeerde nog uit te leggen dat het heel belangrijk was, omdat ze nu naar mijn oogjes gingen kijken, maar ik vond het echt veel te eng hoor! Omdat ik zo enorm moest huilen, ging de arts de rest van mijn lichaam bekijken, en ook dat was allemaal goed. Ik was nu een beetje afgeleid, dacht de arts, dus ze probeerde nog een keer om mijn oogjes te onderzoeken. Bekijk het maar, echt niet! Dus ik begon weer heel hard te huilen.

Ha, heb ik jullie daar!

Nu hoef ik lekker pas de volgende keer mijn oogtestje te doen... ik dacht toch echt dat ik er nog onderuit kon komen...

Ik woog 7540 gram, was 66 cm lang en mijn hoofdomtrek was 43,5

1 opmerking:

  1. heeei lieffie,

    Je bent weer goed gegroeid maar de volgende keer moet je echt je oogjes laten bekijken. Dat doet echt geen pijn maar is wel belangrijk om te kijken of die ook goed zijn(al twijfel ik daar niet aan hoor) Oma heeft nu een heeeeel mooie foto van jou aan de muur hangen, kan ik elke dag van je genieten als ik aan tafel zit (en daar zit ik heeeel vaak)je maakt mijn dag elke keer weer goed met je lieve, leuke koppie.

    dikke knuffels van oma Oss

    BeantwoordenVerwijderen