7 augustus 2010

Jammer maar helaas...

Helaas. Ik heb niet doorgeslapen vannacht. Het tegendeel was zelfs aan de hand. Ik zat in een zogenaamde regeldag. Dat wil zeggen dat ik juist méér honger heb gehad dan afgelopen dagen. Papa heeft tot half 4 afgelopen nacht geprobeerd mij tevreden en aan het slapen te krijgen. Een tutje, even troosten, gewoon even laten huilen, verschonen, weer verschonen, maar nee.

Toen dacht Papa 'ik ga Quinty toch maar eens wat eten aanbieden, eens kijken of ze honger heeft' Wat in zijn beleving niet kon, omdat ik nog maar net gegeten had. Maar jawel, ik dronk het hele flesje zonder pauzes leeg. Had Papa dat maar eerder geprobeerd. Maar ja, ook voor Papa en Mama is het lastig om mijn signaaltjes te leren herkennen. Ik ben in ieder geval blij dat Papa mij toch heel de nacht gezelschap heeft gehouden.

Om kwart voor 4 viel Papa eindelijk in slaap. Ik meldde me al weer rond 5 uur. Toen is Mama er maar uitgegaan en is naar beneden gegaan zodat Papa ook nog een beetje kon slapen. Nu liggen Mama en ik te slapen. Papa gaat strakjes nog even een paar uurtjes plat. Het was dus een behoorlijk intensieve, maar ook vooral een leerzame nacht. Sorry Papa en Mama, ik bedoel het echt niet zo!

2 opmerkingen:

  1. Hey lieve Quinty,
    dit hoort er allemaal bij hoor, papa en mama zullen nog zat van deze nachten krijgen vrees ik voor ze. Ze zijn vast niet boos op je. Vannacht gaat het vast een stuk beter!!

    dikke kus van oma Oss

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een lieve papa heb je. het is voor allemaal even wennen.

    BeantwoordenVerwijderen