Stekeloor

Ik heb afgelopen vrijdag eventjes op de nieuwe bank geslapen!

De reden was alleen niet zo leuk, ik was helemaal niet lekker. Ik had koorts; had het heel erg warm, maar toch rillen; wilde alleen maar bij papa en mama zijn.

De nacht van vrijdag op zaterdag heb ik heel veel gehuild en weinig geslapen.

Eerst dachten papa en mama dat misschien mijn tandjes wel doorkwamen. Ze zitten namelijk wel al een beetje te prikken. Per ongeluk raakte papa mijn linkeroortje met zijn kin aan en dat deed toch pijn! Meteen dachten ze aan een Stekeloor* en nadat ze mijn temperatuur opnieuw hadden gemeten (weer koorts) en wéér een poepsnoepje hadden gegeven, hebben ze besloten om de Huisartsenpost te bellen. Gelukkig mocht ik langskomen, en konden we ook snel terecht.

Papa en mama dachten dat het heel lang zou gaan duren, dus ze hadden de luiertas goed ingepakt.

De dokter luisterde even naar mijn longetjes (en dat ging hartstikke goed, want ik was weer eenkennig en huilde dus heel erg hard) en ging daarna in mijn oortjes kijken. Nou, dat deed pijn hoor, ik moest toen écht huilen!

Tja, nu heb ik dus een Stekeloor. Binnen 3 dagen gaat het vanzelf over en als dat niet het geval is, moet ik weer naar de dokter. Ik heb nu dus ook nog geen drankje gekregen, net als met De Bronchosaurus toen.

* Stekeloor = oorontsteking