Dankjewel allemaal!!

Vandaag, 31 juli 2011, ben ik...

1 jaar

geworden!

Ik heb echt ontzettend veel leuke, mooie, lieve, leerzame kadootjes gehad van iedereen. Hartstikke bedankt allemaal! Hier kan ik de komende tijd zeker mee vooruit. Van een oefenbestekje tot aan een kindertuinierset zodat ik papa kan helpen in de tuin. Aan alles is gedacht.

Ook heb ik een gewoon een hele leuke dag gehad! Iedereen was er speciaal voor mij. Goed, ik heb dan een paar keer gemopperd omdat ik een beetje (erg zegt papa) eenkennig ben, maar uiteindelijk heb ik om en met iedereen gelachen, heb ik voldoende praatjes gehad en heb ik lekker door het gras gekropen en met mijn nieuwe speelgoed gespeeld. Kortom de dag was echt super!!

DANKJEWEL ALLEMAAL!!

Oei oei oei oei oei!

Er is gisteren een envelop in de bus gevallen, gericht aan mij!

Ik was wel heel benieuwd wat er in zit, maar aangezien ik het zelf nog niet kan, mocht mama de envelop voor mij openen. Het is al een verjaardagscadeautje! Wat spannend!


Ik mag 'm nog niet openmaken, dat mag pas zondag. Mama weet al wat er in zit, ze zag het op de factuur, maar ze vertelt mij er niks over. Nu ben ik wel een beetje nieuwsgierig geworden hoor!

Waar ik ook wel nieuwsgierig naar ben, is van wie het cadeautje af komt, aangezien er geen afzender op staat. Papa en mama zijn al druk aan het speculeren van wie het zou kunnen zijn... Mocht jij je herkennen in deze tekst, laat wat van je horen ;-)

..:: Update ::..  

Mama heeft een sms'je gehad dat dit cadeautje van Elisa komt. Bol.com had haar naam weggelaten, stoute Bol.com!

Lang zal papa leven!

Afgelopen vrijdag was papa jarig, hij werd 31 jaar!

Omdat hij die dag moest werken, baalde hij eigenlijk wel een klein beetje. Ook moest hij eigenlijk ook nog eens de hele dag een andere afdeling ondersteunen en tot 17u werken. Papa ging dus behoorlijk mopperend weg 's ochtends.

Verjaardagskadootje, in ons eigen gras

Mama had het idee om hem te verrassen en had een collega/vriendin van papa gebeld. Mama en ik zouden langs gaan komen op het werk, zonder dat papa het wist! Mama had gauw een kaarsje uit de kast getoverd, onderweg een klein taartje gekocht en op naar het werk van papa. Die had helemaal niks in de gaten en was heel erg verrast dat wij ineens binnen stonden! Toevallig kreeg hij ook precies op dat moment een berichtje dat hij zijn eigen werkzaamheden mocht gaan doen, maar daar hadden wij niks mee te maken hoor. Hij zei dat hij een halfuurtje eerder thuis zou gaan komen.

Hij voelde zich ineens weer jarig en vertelde dat wij zijn dag helemaal goed hadden gemaakt. Mama was zo blij dat te horen, vertelde ze in de auto tegen mij.

Ik was behoorlijk moe en was in de auto op de terugweg in slaap gevallen. Mama had mij thuis gauw in bed gelegd, zodat ik verder kon slapen. Toen ze me na ongeveer een uurtje kwam wakker maken, zat Oma Oss ineens op de bank! Wat een verrassing!

Het verjaardagskadootje vanaf de
andere kant gezien

Rond 17u kwam papa thuis en was ook helemaal verbaasd dat Oma Oss er zat. Mama legde uit dat ze nog een verrassing had: ze gingen uit eten! Papa was echt verrast! Oma Oss bleef op mij oppassen, papa en mama gingen uit eten en naar de kermis en zaterdag hebben ze me alle verhalen over de kermis verteld.

Papa vond het een ontzettend leuke dag geworden!

Ik heb in mijn vorige berichtje een klein beetje gejokt...

Er is namelijk wel iets te vertellen! Vorige week maandag heb ik mijn eerste stapjes aan de tafel en ook aan de box gezet. 

Dus papa en mama let maar op, ik kom de boel nog meer onveilig maken!

Geen nieuws is goed nieuws

Mama heeft al een tijdje geen blogjes meer voor mij geschreven. Er gebeurt op dit moment wel heel veel, maar tegelijkertijd ook weer niet. Mijn tandjes blijven braaf doorgroeien (nee er zijn er nog niet meer bijgekomen), ik eet nog steeds enorm goed, slaap goed (hoewel ik 's avonds wel minimaal 1 x wakker word), ik kan nog steeds goed kruipen, optrekken gaat als de beste, spelen blijft leuk, kwebbelen doe ik als de beste (behalve wanneer ik eenkennig ga doen). Eigenlijk ben ik gewoon bezig met alles net ietsjes beter te doen.

Daarom hier een leuk filmpje van een dansende ik :-)

Met de tijd meegaan...

Mama leest over
mijn 2e tandje

Iedereen roept dat het allemaal zo snel gaat met de techniek, dus doe ik gezellig mee.

Ik heb begrepen dat er steeds meer Smarties-telefoons zijn en schijnbaar kun je daarmee ook internetten. Omdat het zo hip is, heb ik een tijdje terug er al voor gezorgd dat mijn blogje nu beter te lezen is op de Smarties-telefoon. 

Jullie zijn dus niet meer afhankelijk van je laptop of pc thuis of op het werk, maar als je een Smarties-telefoon hebt kun je mijn blogje dus ALTIJD bekijken! 

Wat leuk he!

* Smarties-telefoons = smartphones

Multitasken

Wie zegt dat eten en slapen niet samengaan?

Met een papje

In het kader van goed luisteren naar het consultatiebureau hebben papa, mama en ik afgesproken dat de dagen dat ik naar Poeh ga, ik 's ochtends een papfles krijg en de overige dagen een papje uit een bordje. Nou, daar moet ik toch wel even aan wennen hoor! Met een papfles merk ik meteen dat mijn maagje gevuld wordt, terwijl het met het bordje pap toch wat langer duurt. De eerste dag merkte ik pas halverwege hoe lekker het is en dat het stiekem toch wel vult! Inmiddels snap ik wel dat als ik mopper, het alleen maar langer duurt voor mijn maagje gevuld wordt (wat niet wegneemt dat ik nogal eens een keertje moet mopperen...)

Het bewijs

Voor degenen die Het Bewijs willen zien, kijk gauw verder!

Tanden poetsen

Mama heeft heel goed geluisterd bij het consultatiebureau en heeft 's avonds meteen een tandenborsteltje en tandpasta gezocht. Papa en mama dachten dat ik het misschien wel een rare smaak zou vinden, maar nee hoor! 

Ik vond het zo leuk, ik mocht het namelijk zelf doen van papa. Na een paar minuutjes heeft papa het wel even overgenomen, hij was bang dat ik alles had gepoetst, behalve het tandje zelf (nu was dit natuurlijk ook wel het geval) Ik vind het in ieder geval een heel leuk spelletje zo vlak voor het slapengaan!

2e tandje

Vandaag heeft papa het 2e tandje ontdekt dat is doorgekomen!

Deze houdt mijn 1e tandje aan de linkerkant (voor jullie rechts) gezelschap.

11 maanden controle

Gisteren zijn mama en ik weer naar het consultatiebureau geweest.


De vorige keer konden mijn oogjes niet getest worden en ik dacht er onderuit te kunnen komen, maar helaas... De arts zat al klaar met een ontzettend leuk, klein poppetje. Ze bewoog 'm elke keer van links naar rechts, dan weer omhoog en naar beneden. Ineens hield ze haar hand voor 1 van mijn oogjes, dat hoeft dus niet he! Ik probeerde er omheen te kijken, maar haar hand ging gewoon mee. Mijn andere oog kwam daarna ook nog aan de beurt.
Net toen ik het eigenlijk wel een heel leuk spelletje begon te vinden, kwam ze met een dikke pen, dat was ook wel interessant. Hetzelfde spelletje begon weer opnieuw! Na een paar rondjes zette ze een lampje aan in de dikke pen, die scheen zomaar in mijn oogjes!

Het hoge woord kwam er uit: ze zijn goedgekeurd!

De verpleegkundige nam het daarna over. Alles was gelukkig weer goed, zoals gewoonlijk. Ik volg de groeicurves goed en qua ontwikkeling loop ik met het kruipen een klein beetje voor. Ze rolde een stukje papier op en legde dat voor mij neer op tafel. Wat moet ik met zo'n stukje papier? Ik vond het echt niet interessant en dat heb ik laten weten ook. Pas toen mama later er een beetje mee begon te spelen, vond ik het wel een spannend propje worden en heb 'm afgepakt. Mama legde 'm terug en toen hadden ze het er over dat ik 'm met mijn andere handje moest pakken. Nou, daar had ik dus echt géén zin in!

Tja... en toen kwam het minst leuke... de prikjes... Mama had mij niet voorbereid (ze zei naderhand dat ze nog had getwijfeld of het deze keer wel of niet was, maar meende dat het pas bij de 14 maanden weer was, de muts) en toen de verpleegkundige ging uitleggen wat er ging gebeuren, had ik het niet meteen in de gaten. Deze keer mocht ik op schoot blijven zitten bij mama, zij hield mijn handjes vast. Ik vond het heel erg pijnlijk, maar was binnen 1 minuut al helemaal stil, knap he! (dat kwam ook omdat in de open ruimte een heel leuk jongetje zat, waar ik stiekem mee zat te sjansen)

Papa en mama vergaten mijn tandje te poetsen, dus daar moesten we nu toch wel echt mee beginnen. Mama schaamde zich wel een klein beetje, maar dat kwam zeker vaker voor zei de verpleegkundige. Ook drong ze een beetje aan dat ik 's ochtends geen papfles meer mag, maar echt pap uit een bordje moet eten (wat ze al een paar keer hadden gezegd). Mama wuifde het een beetje weg toen we op de fiets zaten: "Hoeveel kindjes van een jaar krijgen nog een fles?" zei ze.

Ik was 69 cm, woog 8160 gram en mijn hoofdomtrek was 44,5 cm.